15.11.09

Θα πάρω τη φυλή μου και θα φύγω

Posted in by Ελένα Μπαμπούσκα | Edit
Στην χθεσινή αυλαία. Γέμισε ο τόπος νότες και μελωδίες. Ξεχύνονταν από τη σκηνή και πλημμύριζαν το χώρο. Σιδηρόδρομοι από πεντάγραμμα με νότες και στίχους. Εισχωρούν μέσα μας από τα αυτιά, τα μάτια, το στόμα, από παντού, από όλους τους πόρους του δέρματος. Μας κατέκλυσαν, μας μέθυσαν, μας ταξίδεψαν.


Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ο εαυτός μας βρίσκεται κάτω από το δέρμα μας.

Τα λόγια του έκαναν τα στόματά μας να γελάσουν και τη γάμπα-γόβα αμήχανα να συμφωνήσει με τον ομιλούντα: <<ναι, μαλακίες λες>>. Μα ήταν τσεκούρια που εκσφεδονίζονταν από τα λαρύγγια του προς τα κεφάλια μας, με μόνο σκοπό να τα ανοίξουν, όχι για να μπει κάτι με βία μέσα, αλλά για να ελευθερωθούν οι σκέψεις μας.

Και έτσι έγινε.

Σπανιότατα συμβαίνει οι σκέψεις να γεννάνε συναισθήματα.

2 Comments


  1. OOO says:

    Η φυλη των Χαινηδων στην οποια ανηκω απο καταγωγη δεν φευγει.Εχει φυγει.

    17 Νοεμβρίου 2009 στις 1:48 μ.μ.

  2. ΠΡΟΒΑΤΟ, ΟΧΙ ΑΡΝΙ says:

    Τι λες καλέ; Και τι γεννάνε; Αυγά;........ Αν και μάλλον η σκέψη είναι ο διάμεσος. Αισθήσεις, σκέψη, συναισθήματα.... Αυτή η σειρά στον τετράποδο κόσμο μου..

    20 Νοεμβρίου 2009 στις 5:53 π.μ.

Leave a Comment