Χτες, σε μια ημερίδα, τεχνικός διευθυντής εταιρίας που δραστηριοποιείται σε θερμογραφικούς ελέγχους,παρουσίασε τις εφαρμογές μιας θερμικής κάμερας, όσον αφορά στον κτιριακό τομέα για τον εντοπισμό θερμικών γεφυρών, διαρροής αέρα, κακής μόνωσης, μούχλας κ.α.

Εχω να προσθέσω και τη δυνατότητα εντοπισμού κλανιών, η οποία για λόγους δεοντολογίας δεν αναφέρθηκε.

Ποιά είναι η σωστή ερώτηση;

Στην χθεσινή αυλαία. Γέμισε ο τόπος νότες και μελωδίες. Ξεχύνονταν από τη σκηνή και πλημμύριζαν το χώρο. Σιδηρόδρομοι από πεντάγραμμα με νότες και στίχους. Εισχωρούν μέσα μας από τα αυτιά, τα μάτια, το στόμα, από παντού, από όλους τους πόρους του δέρματος. Μας κατέκλυσαν, μας μέθυσαν, μας ταξίδεψαν.


Έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ο εαυτός μας βρίσκεται κάτω από το δέρμα μας.

Τα λόγια του έκαναν τα στόματά μας να γελάσουν και τη γάμπα-γόβα αμήχανα να συμφωνήσει με τον ομιλούντα: <<ναι, μαλακίες λες>>. Μα ήταν τσεκούρια που εκσφεδονίζονταν από τα λαρύγγια του προς τα κεφάλια μας, με μόνο σκοπό να τα ανοίξουν, όχι για να μπει κάτι με βία μέσα, αλλά για να ελευθερωθούν οι σκέψεις μας.

Και έτσι έγινε.

Σπανιότατα συμβαίνει οι σκέψεις να γεννάνε συναισθήματα.

Νικολαίδης. Το συντακτικό στραγγαλίστηκε πλέκοντας τριχιά με τους ίδιους του τους κανόνες και τα περισσότερα σημεία στίξης αυτοκτόνησαν από τα γενοφάσκια τους, αντιλαμβανόμενα τόσο νωρίς τον ρόλο τους στον μάταιο τούτο κόσμο.

Αρχικά, δυσκολέυτηκα πολύ, αλλά είναι περίπου σα να κρατάς ισορροπία, όσο πιο γρήγορα τρέχεις, τόσο καλύτερα και πιο ευκολα ισορροπείς. Διαβάζω χωρίς σταματημό, χωρίς ανάσα και πράγματι μετά από μερικές σκηνές έμαθα να μην πέφτω και να πιάνω και τις λέξεις με τα δόντια, στον αέρα. Έριξα μερικές σαιτιές ωσάν τον Κορτέζ αλλά μονάχα το αριστερό φρύδι του Μοντεζούμα πέτυχα.

Όταν είμαι κακός είμαι κακός αλλά όταν είμαι καλός είμαι χειρότερος

Την Λάουρα την είδα πριν κανα μήνα με ένα φίλο μου, πολύ μας άρεσε. Από όσες χαιδέυει αυτή μου μυρίζει πιο ωραία. Επίσης και ο Ουράνης πολύ μου άρεσε γιατί τον έιχα ξεχάσει προ πολλού στο τελευταίο τραγούδι ενός δίσκου.

Μ'αγαπάς ρε παλιόπαιδό - έλα ρε Μπέτυ τώρα γάμησέ μας

Ερωτικός, πολύ ερωτικός ή μάλλον σεξουαλικός και πρόστυχος, πολύ πρόστυχος, αλλά όχι χυδαίος, καθόλου χυδαίος.

Πετάει το μηχανικό περιστέρι
μια παραλία κοχύλια πεθαμένα
μες τη νύχτα αστέρι ατσάλινο
μπερδευει το νάυτη
κλωστές άσπρες
στον γαλάζιο ουρανό
να μαγευουν τα παιδιά
και το φεγγάρι σημαίες γεμάτο
δίχως άνεμο...
τι κούραση να είμαστε άνθρωποι.

Δεν τελείωσα  ακόμα, είμαι στη στάση, χειμώνα, πίσω από μια κολώνα, να έχω τσιτάτα για κωλόχαρτο και να ξερνάω μελαγχολία.