2.5.09

EDGAR ALLAN POE

Posted in by Ελένα Μπαμπούσκα | Edit
Ένα όνειρο μέσα σ’ όνειρο

Δέξου τούτο το φιλί στο μέτωπο

Κι όσο χωρίζω από σένα

τόσο άσε με να ομολογώ

δεν έχεις άδικο να λες

πως οι μέρες μου υπήρξαν ένα όνειρο

κι αν η ελπίδα χάθηκε

σε μια νύχτα ή μια μέρα

σε ένα όραμα ή κανένα

είναι γι’ αυτό λιγότερο χαμένη;

ότι θωρούμε ή θεωρούμε

είναι μόνο ένα όνειρο μέσα σ’ όνειρο


στέκω μέσα στη βουή

μιας ακτής από τα κύματα βασανισμένη

και κρατώ μέσα στη χούφτα μου

κόκκους χρυσαφένιας άμμου

μονάχα κόκκους, που γλιστράνε

μέσα από τα δάχτυλά μου στο άπειρο

ενώ κλαίγω και θρηνώ

θεέ μου, δε μπορώ να τους κρατήσω

λιγάκι πιο σφιχτά;

θεέ μου, δε μπορώ να σώσω

ούτε έναν από το άσπλαχνο το κύμα;

Είναι ότι θωρούμε ή θεωρούμε

Μόνο ένα όνειρο μέσα σ’ όνειρο;


Αν βρει κανείς καλύτερη μετάφραση να μου την τρίψει στην οθόνη.

3 Comments


  1. Kwlogria says:

    Σωστό ξεσωστό, εμένα μου άρεσε, τέρμα και τελείωσε!!

    5 Μαΐου 2009 στις 6:32 π.μ.

  2. Ανώνυμος

    Εφήμερη ευτυχία; Θεωρητικά όχι. Πρακτικά ναι. Αναπόφευκτα. Θα προτιμήσω να μείνω στη θεωρία σήμερα. Και αύριο. ;)

    6 Μαΐου 2009 στις 1:57 μ.μ.

  3. Ελένα Μπαμπούσκα says:

    Και άυριο: << ...μονάχα κόκκους, που γλιστράνε μέσα από τα δάχτυλά μου στο άπειρο/ενώ κλαίγω και θρηνώ/θεέ μου, δε μπορώ να τους κρατήσω λιγάκι πιο σφιχτά;>>

    7 Μαΐου 2009 στις 3:51 π.μ.

Leave a Comment